تحلیل عناصر ناتورالیستی در داستان های محمود دولت آبادی

داستان های محمود دولت آبادی به مثابۀ منشوری است که از زوایای مختلف قابل بحث و بررسی است. در آثار او رگه هایی از اندیشه های رئالیستی‏‏‏، ناتورالیستی، و گاه سورئالیستی دیده می شود. به علّت گسترۀ وسیع موضوع‏، در مقالۀ حاضر فقط به برخی از اندیشه های «ناتورالیستی» محمود دولت آبادی می پردازیم. ناتورالیسم، شکل افراطی واقع گرایی شمرده می شود. این مکتب ادبی، نظریّه ای است که کردار و گرایش و اندیشه را زاییدۀ غرایز و امیال طبیعی می داند و به هیچ رویداد یا پدیدۀ فوق طبیعی قائل نیست و همۀ واقعیّات و پدیده ها را موجود در طبیعت و در دایرۀ علوم طبیعی تفسیر می کند. ناتورالیسم در ادبیّات بر جنبه های توارث محیط و مشاهدۀ زندگی به دور از آرمان گرایی تأکید می ورزد و در این راه به ترسیم جزئیّات ـ و لو زشت و ناخوشایند ـ می پردازد. ناتورالیسم ادبی از راه ترجمه های دوران مشروطیّت وارد ادبیّات ایران شد و نویسندگانی همچون صادق هدایت و صادق چوبک را تحت تأثیر قرار داد. در این مقاله، به شیوۀ تحلیلی ـ توصیفی، تأثیر ناتورالیسم در آثار محمود دولت آبادی بررسی شده است. .